Ateşde, taze kar gibi ışıldıyor yürekde
Kaçıp giden dumanları görüyorum,bacaların üstünde.
Üşüyorum ,ruhumda yağmur sıcakları
Özlüyorum ,güne bağlı karanlık gibi tıpkı.
Rüzgarda savrulup ,enginlere kanatsız gittik
His uçurumlarında bilseniz ne feryatlar işittik
Sarı başaklar boynu bükük ve ağlamaklı
Zaman silmediyse.bakışlarında sevda izlerim olmalı
Aynı esişi duyuyorum soluğu ondan,belli
Acının buzu çözülmemiş taş gibi ağır
Zamansız gömülen gülücüklerde vardır
Çiçekleri koparmadan sevmeli.
Türkay Arif Damla