Eski zamanlardan birinde, bir köyde
iki komşu yaşarmış. Bunlardan biri çok budalaymış. İki lafı
bir araya getirip sohbet edemez, dünyada, çevresinde olup
bitene akıl erdiremezmiş. Ama nasıl olmuşsa, parası da
bolmuş. Yani dünyada bir skıntısı yokmuş.
Diğer komşu ise çok akıllıymış akıllı olmasına ama, bunun
da hiç parası yokmuş. Hem de öylesine büyük bir yoksulluk
içindeymiş ki, çocuklarına verecek ekmek bile bulamazmış.
Bütün varlığı bir kazmış. Onu gözbebeği gibi korurmuş.
Fakat üç gün süren bir açlığın ardından kazını kesip çocuklarına
yedirmek zorunda hissetmiş kendini. Yoksul komşu böylece
kazı pişirmiş, çocuklarının önüne sofraya koymuş, ama
ekmekleri yokmuş.
“Kazın bir kısmını ağaya götürürsem herhalde bana biraz un
verir” diye düşünmüş ve kızarmış kazı tepsiye koyup soluk
soluğa ağanın evine varmış.
“Ağam” demiş, “kızarmış kaz getirdim size. Lütfen kabul
edin. Biraz un verirseniz karşılığında, memnun olurum.”
“İki oğlum, iki kızım var. Karımla ben de varım. Bu kazı
bizlerin arasında eşit olarak pay edersen sana mükafat
veririm. Eğer iyi pay edemezsen yirmi beş değnek var” demiş
ağa.
Yoksul köylü eline bir bıçak almış ve kazın kafasını kesip ağanın tabağına koymuş ve şöyle demiş:
“Ailenin başı sensin, kazın başı da senin.”
Tavuğun gerisini kesip evin hanımına uzatmış:
“Evi koruyan, geri planda her şeyi kuran sensin.”
Tavuğun bacaklarını kesip oğlanlara uzatmış:
“Babanızın yolundan gidin.”
İki kanadı da kızlara vermiş
“Nasıl olsa bir süre sonra evlenip, kanatlanıp gidecekseniz.”
Gövdesini de kendine almış:
“Biz köylüler ince işlerden anlamayız. Kazın kalan kısmı da benim olsun!”
Köylünün kazı bu şekilde bu pay etmesi ağanın çok hoşuna
gitmiş. İnce zekalı ve espirili köylüye iki çuval un vermiş.
Köylü de hemen unları evine götürmüş, ekmek yapıp kazın
yanında çocuklarıyla yemişler. Bütün aile bir güzel karnını
doyurmuş.
Mesaj Sayısı
Nerden
Yaş
Konu: AKILLI KÖYLÜ KAZI NASIL PAYLAŞTIRDI? 
Cuma Ağus. 13, 2010 11:38 am
